De juiste invalshoek vinden
Respondenten vinden is één ding, ze zover krijgen dat ze zich openstellen is een ander verhaal. Het draait allemaal om het vinden van de juiste invalshoek. Soms raak je de basket in één keer, maar vaker vergt het geduld, timing en een paar rebounds.
Vertrouwen in onderzoeksrelaties
Ik hecht veel waarde aan vertrouwen in onderzoeksrelaties. En omdat we allemaal mensen zijn, stroomt vertrouwen vaak via de mensen die we al kennen. "Oh, als deze onderzoeker een goede relatie heeft met iemand die ik vertrouw, dan moet het wel goed zijn."
Daarom is de sneeuwbalsteekproef een van mijn favoriete methoden om gegevens te verzamelen. Het bouwt voort op bestaande relaties en creëert een gevoel van vertrouwdheid. Maar vertrouwen kan kwetsbaar zijn en soms verschuift het. Wat begint als openheid, kan omslaan in aarzeling, of zelfs weigering om aan het onderzoek deel te nemen.
Deze week nog trok een Egyptische man die in Marokko woont zich plotseling terug voor een interview. We hadden elkaar ontmoet via een gemeenschappelijke vriend, en het feit dat we beiden Egyptisch Arabisch spreken, creëerde meteen een gevoel van vertrouwen. Maar toen kwam het informed consent-formulier. Het maakte hem zo van streek dat hij besloot zich terug te trekken. Het voelde plotseling veel formeler aan dan hij had verwacht – en ondanks dat hij een geldige verblijfsvergunning had, vreesde hij dat hij die op de een of andere manier zou kunnen verliezen.
Diezelfde week interviewde ik een respondent uit Kameroen – iemand die ik nog nooit eerder had ontmoet. Hij had geen reguliere verblijfsvergunning, maar sprak vrijuit en uitgebreid, alsof hij oprecht zijn verhaal wilde delen. En dat bleek ook zo te zijn.
De juiste invalshoek vinden is niet makkelijk. Vertrouwen is een delicate kwestie. Geduld een vereiste.